Wisława Szymborska - wiersze - cz.2

,,czy aby jednak nie jesteśmy sami

pod słońcem, pod wszystkimi na świecie słońcami."

,,O, jakże są nieszczelne granice ludzkich państw!

Ile to chmur nad nimi bezkarnie przepływa,

ile piasków pustynnych przesypuje się z kraju do kraju,

ile górskich kamyków stacza się w cudze włości

w wyzywających podskokach!"

,,Wiele zawdzięczam

tym, których nie kocham.

Ulgę, z jaką się godzę,

że bliżsi są komu innemu.

Radość, że nie ja jestem

wilkiem ich owieczek.

Pokój mi z nimi 

i wolność mi z nimi,

a tego miłość ani dać nie może,

ani brać nie potrafi".

,,Poezja-

tylko co to takiego poezja.

Niejedna chwiejna odpowiedź

na to pytanie już padła.

A ja nie wiem i nie wiem i trzymam się tego

jak zbawiennej poręczy."