,,John Tyree dokonuje wyboru - nie widząc szans na zdobycie wyższego wykształcenia, po ukończeniu szkoły średniej zaciąga się do armii. Przechodzi szkołę prawdziwego, męskiego życia, nabiera pewności siebie, której dotąd mu brakowało. W czasie przepustki spotyka Savannah – dziewczynę swoich marzeń. Młodszą o dwa lata studentkę pedagogiki, wolontariuszkę, która z grupą przyjaciół, w ramach akcji dobroczynnej, buduje domu dla ubogich. Na przekór wszelkich okolicznościom, pomiędzy obojgiem rozkwita miłość. Savannah przyrzeka czekać na ukochanego, dopóki nie minie okres jego służby... ".
Książka mi się podobała, ale nie podobała mi się końcowa postawa Savannah. Byłam poniekąd zła na postawę tej bohaterki. Żal mi było Johna. Ale to jest tylko moje zdanie. Posiada ona również superlatywy. Ma bardzo dobre serce i myśli o innych potrzebujących ludzi.
Ta powieść jest dowodem na to, że każdy może się zmienić. Każdemu trzeba dać szanse na poprawę zachowania, gdy ktoś się pogubił. John nie miał lekkiego rodzeństwa, wychowywał go tylko ,,dziwny'' ojciec. Dzięki Savannah dowiedział się, że jego tata zmaga się z poważnym problemem. To jest właśnie powód dziwnego zachowania i ,,zamknięcia" na świat.
Jak to powieść Sparksa, jest wzruszająca, piękna i mądra.
Zachęcam do przeczytania : )
0 komentarze:
Prześlij komentarz
Bardzo byłoby mi miło gdybyś po przeczytaniu mojego posta napisał/-ła komentarz : )
Na pewno odwiedzę również twój blog. Pozdrawiam : >